En toen was het toch echt zover: 13 juli, de RBT, onze thuiswedstrijd. We (Joyce, Martine en ik) keken alle drie scheel van de zenuwen: ‘ ja, ik ben laat want anders moet ik met iedereen praten en dan word ik nog zenuwachtiger’. Na wat heen en weer geren tussen p1 en p2, ‘chips we mogen niet in wetsuit’ en ‘ai wat een eind zwemmen naar de start’ lagen we toch echt met zijn 3-en op tijd bij de zwemstart…
Het zwemmen. Tja, voor ons alle drie niet het meest favoriete onderdeel en dan ook nog zonder wetsuit. Martine heeft zich zeer kranig geweerd en Joyce en ik zijn in ieder geval niet verzopen. Op de kade komen alle aanmoedigingen gelijk op ons af. Het voelt nu al fantastisch deze thuiswedstrijd. Ik zag nog net Martine wegsprinten met haar fiets bij de wissel. Snel sokken -shame on me-, schoenen, helm, fiets en weg was ik ook. Geen spoor nog van Joyce, maar haar wedstrijd begint pas bij het fietsen.
Het fietsparkoers was overzichtelijk, met een paar gevaarlijke bochten en een kruising, maar zo goed aangegeven en bewaakt door vrijwilligers en politie, dat je er als deelnemer goed door kon. Onderweg was continue stroom van ‘hup Hellas’ van al die rode shirts langs het parcours.
Na twee rondjes pijn in de benen mag ik eindelijk gaan lopen. Martine is allang weg en strijdt met drie andere dames voor de podiumplekken. Joyce zie ik nog niet. Het lopen is tegelijkertijd leuk en spannend doordat het deels heen en terug langs elkaar loopt. Vlak na het keerpunt komt Joyce als een gazelle snel dichterbij. Voor ons voert Martine ondertussen een ware titanenstrijd en wordt helaas net 4e. Zelf loop ik de benen uit mijn lijf voor de club en dan is daar met luid gejuich toch echt de finish. Joyce komt vlak na mij aangestormd. Na nog nooit zoveel te zijn aangemoedigd door bekende en onbekende clubgenoten waren we met zijn 3-en binnen.
Een uur later mochten we als team de 3e plek op het podium beklimmen:
Uitslagen Vrouwen 1e divisie RBT 2014
Trots zijn we, op de RBT organisatie, op al die rode shirtjes en natuurlijk ook op onszelf. De RBT 2014 was een fantastische ervaring.
Nog één wedstrijd te gaan, zet hem op Roos, Martine en Monica!