Eredivisie voorbij. Einde seizoen. Weinig training. Het is herfst. Ik houd van wedstrijden. Nog een paar duathlons. Groningen ging verassend goed. Daarna ziek. Het is herfst. Een 10km tussendoor; te weinig inhoud. Koorts heeft toch wel impact. Het is herfst.
Assen. Wel of niet starten? Klein deelnemersveld. Voor anderen is het ook einde seizoen. Podium is mogelijk. Voor circuitwinst is podium voldoende. Gewoon knallen en zien hoe het gaat.
Een goede tien, zelfs een pr. Daarna de meest waardeloze wissel. Helm verkeerd om: punt naar voren (gelukkig zijn er geen foto’s). Helm af. Sandra vliegt voorbij. Helm weer op. Schoen klikt los. Schoen pakken. Marina vliegt voorbij. Schoen aan. Normaal gaan de wissels super, maar weet je, nu is het herfst.
Het fietsen begint goed. Veel bochten. Terug op plek twee. Marina vlak achter me. Zit ze zich te sparen? Beetje gas terug. Marina vliegt voorbij. Nu fiets ik achter Marina. 12m. 30 meter. Aanzetten. 15m. Het gaat goed. 10km gehad. 20km gehad. De kramp schiet in mn kuit. Hiel omlaag. Het gaat goed. 30 km gehad. 36 gemiddeld. Super. Dan is het op. Weer bijna kramp. Nog 10 km te gaan. Marina verdwijnt langzaam uit zicht. Toch een beetje te weinig inhoud na een paar dagen ziek en weinig training.
Eindelijk. De wisselzone in zicht. Schoenen losmaken. Klaar om te springen. Springen!? Nee, bijna kramp. De snelle wissel die ik van Rina en Peter heb geleerd, waarbij je ongeveer het parc ferme in vliegt is vandaag niet zo’n goed idee. Rustig afstappen. Wandelen. Loopschoenen aan. Marina en Lesley liggen ver voor. Rustig uitlopen naar de finish voor plek 3. 200m gestrompeld. Ik word ingehaald! Laura Hak. Iedereen achter me heeft toch een slechter looponderdeel? Helaas. Ik versnel iets en loop mee. Het gaat nog gemakkelijk. Voor mij hoor ik gehijg. Ik heb m’n ademhaling onder controle. Versnellen. M’n voet land op grond. Pijn! M’n andere voet land op de grond. Bijna kramp. Iets rustiger. Laura volgt. Ik word weer ingehaald. Weer 4e op een NK. Nee. Uitstappen? Dan had ik net zo goed niet kunnen starten. Doorlopen, Laura volgen. Zij heeft het vast zwaarder.
Nog 1 rondje. Dan een eindsprint. Nee, met kramp kan je niet sprinten. Toch stoppen? Nee, doorlopen. Aanzetten voor het einde. Nog zo’n 500m tot de finish. Flink aanzetten. Word ik gevolgd? Het wordt stil achter me. Mooi. Nog even volhouden. Vechten tegen de kramp en daar is de finish. Eindelijk. Wandelen. Toch een NK medaille. Niet in mijn discipline, niet op mijn afstand.
En dat in de herfst.