Daar staan we dan, Hellas 2 dames, op het strandje bij Almere Duin. Tijd voor de tweede wedstrijd van het eerste divisie circuit. Ann en Joyce hebben dit al vaker gedaan, maar voor Anne en mij is het de eerste keer in de eerste divisie. Voor mij is het overigens de tweede triathlon ooit. Met wat spanning maar vooral heel veel zin om te knallen staan we op de eerste rij bij de start. Twee doelen deze wedstrijd: 1) de leiding nemen in het klassement en 2) er een leuke sportieve dag van maken.
Het startschot klinkt en de wedstrijd kan beginnen. Met hier en daar wat geweld gaan de 61 dames te water. Anne en ik zitten in het begin nog goed bij elkaar, maar na een paar honderd meter hebben de vrij hoge golven ons uit elkaar gedreven. Met een mooie lijn naar de eerste twee boeien en daarna een kleine koersfout (dus aardig wat meters extra) kom ik als 11de uit het water. Tijd voor mijn favoriete onderdeel: fietsen. De wissel verloopt aardig, van Kees krijg ik door dat ik meteen moet vertrekken. Anne komt net iets voor Joyce uit het water en Ann daarna. De hoop was bij elkaar te kunnen fietsen, maar helaas ik zal toch zelf het parcours moeten afleggen. Met een licht briesje op de dijk (uhm, windkracht 4) wordt er al snel een verschil gemaakt. Al binnen de 5 km heb ik alle voorliggende 10 dames voor bij gereden en begint de tocht op kop. Letterlijk met de kop in de wind heb ik nog 15km te fietsen, alleen. Onderweg kan ik zien dat Joyce en Anne elkaar in een groepje hebben kunnen vinden en dat Ann in een groepje daarachter ook goed zit, ik kon alleen maar hopen dat die twee groepen bij elkaar konden komen zodat ze elkaar kunnen bijstaan in de tocht door de wind. En dat is gelukt.
Met 25sec voorsprong op de nummer twee kon ik beginnen met lopen. Al na 1,5km gaat het even mis, ik verzwik mijn enkel. Niet veel later begin ik ook pijn te krijgen onder mijn voet, een blaar. Maar goed nog 3,5 km te gaan, in de brandende zon, stoppen is geen optie. Bij het ingaan van de laatste en tweede ronde is mijn voorsprong gekrompen naar 15sec. De winst is nog haalbaar. De pijn die is er, de euforie eigenlijk ook al. Eerste of tweede in je debuutwedstrijd hoe vet is dat. Maar goed nog 2,5 km te gaan. De voorsprong blijft gelijk, 15 sec. De finish is in zicht. De voorsprong groeit. 32 seconde. De winst is voor mij!!
Niet veel later komt daar ook Jocye (4e). Daarachter komt Ann (7e) en Anne (18e).
De blijdschap is daar: Hellas 2 dames neemt de leiding weer over in het klassement!!
En ik, ik mag nu op de blaren lopen en herstellen. Maar ben super trots op het team en de kans die ik heb gekregen om te mogen starten! Dank aan supporters onderweg! Op naar de volgende wedstrijd!
Noot van de redactie:
Naast het prachtige resultaat van Dames twee zijn er nog meer mooie resultaten behaald dit weekend! Dames 1 pakte wederom de winst in Amsterdam. Hierdoor ontvingen ze de uitnodiging voor de eerste editie van de Europese teamfinale, die in oktober in het Franse Nice gehouden wordt. Gefeliciteerd met dit prachtige resultaat dames!
Heren 1 deed het netjes met een 10e plek in datzelfde Amsterdam en Heren 2 nam de 12e plek in in Almere. Ook in Groningen werd er goed gepresteerd heren 4 & 5 pakten de bovenste twee treden van het podium. Top mannen!