Stayeren toegestaan! 2e wedstrijd 1e Divisie Almere (Vincent Beijk)

Na een mooie 5e plek in Enschede een nieuwe wedstrijd en nieuwe kansen voor de heren van Hellas2: de sprint stayer triathlon in Almere. De samenstelling van het team was wat anders dan in Enschede, maar met Jeroen Gijzen, Arie Nimberg en Coen Smiers had ik drie andere klasbakken waarmee we de strijd met de overige 20 teams vol vertrouwen aan kon gaan.

 

Een stayer wedstrijd was voor mij een compleet nieuwe ervaring, maar met wat trainingswedstrijden op de Nedereindse Berg in de benen moest dat goed gaan komen. Onder een strakke blauwe hemel, met veel wind en veel toeschouwers (waaronder vrouw en kinderen) klonk om 12:30 het startschot. Met veel geweld stortte 84 tot het bot gemotiveerde mannen zich in het woelige water van het IJmeer. En woelig was het! Wat een geweld en wat een golven, dat was even wat anders dan het zwembad, mijn trainingsplas het Henschotermeer of zelfs de wedstrijd in Woerden twee weken daarvoor. Maar goed, gaan met die banaan! Iedereen heeft er tenslotte last van. Helaas werd toen mijn zwembril geraakt door een voet, been, hand of arm (ik weet het niet meer) dus die moest ik even rechtzetten. Vervolgens kwam ik tot de conclusie dat het toch wel erg handig had geweest als ik aan twee kanten kon ademen. Nu sloegen de golven precies in mijn naar ademhappende, geopende mond (ontwikkelpuntje dus) Gelukkig op de terugweg daar geen last meer van en bijna surfend op de golven volle vaart naar het strand.

 

Helaas had ik door al dat gedoe in het water wel de aansluiting met de grote groep verloren, wat in een stayer wedstrijd niet heel handig is. Snel gewisseld en rammen op de pedalen. Van Kees nog mee gekregen dat Coen en Arie voor me lagen, dus proberen die te vinden zodat we misschien gezamenlijk konden fietsen. Met de wind vol tegen, stoempen over de dijk. Al snel haalde ik Coen in en riep dat hij in mijn wiel moest gaan zitten. Intussen had ik al wat meer eenlingen opgeveegd en hadden we al snel een groepje van een man of vijf/zes. Helaas was er wel wat niveau verschil, dus heel veel werd er niet overgenomen. Maakt niet uit, gewoon blijven rammen, snot voor mijn ogen fietsen. Het is tenslotte maar 20 kilometer. Onderweg naar het keerpunt zag ik dat Arie in een grote groep al op de weg terug was. Mooi! Die ligt goed in de wedstrijd en heeft het woelige water goed verteerd (naar later bleek was ook zijn zwembril afgeschopt, dus een klasse prestatie!)

 

Bij het keerpunt aangekomen, kwam ik tot de ontdekking dat Coen uit ons groepje was verdwenen. Shit! Wat nu? Coen is ons geheime loopwapen en moet dus niet te veel verliezen met het fietsen. Gelukkig zag ik al snel ons geheime fietswapen aan komen stormen: Stoom-loco-mo-Gijzen. Hij nam Coen op sleeptouw om hem goed af te zetten voor het lopen. De tweede fietsronde heb ik vervolgens volle bak gereden en in het laatste stuk de overgebleven concurrenten uit mijn wiel gereden. Je kunt ze maar alvast kwijt zijn. Snel gewisseld en vervolgens als een dolle gaan lopen. Mijn onderdeel, dus nu moest ik posities gaan pakken. En dat lukte! Met een 17e looptijd heb ik nog aardig wat concurrenten kunnen opvegen. Het beulswerk van Jeroen heeft er voor gezorgd dat Coen goed is afgezet voor het looponderdeel (8e looptijd!) en met de mooie solide prestatie van Arie (24e eindtijd) zijn we tenslotte als 12e team geëindigd. Uiteraard willen we altijd beter, maar gezien de omstandigheden en de klasse van alle teams in de 1e divisie moeten we hier hartstikke trots op zijn. Na twee wedstrijden staan we nu 9e in het totaal klassement. Prima uitgangspositie op weg naar de volgende wedstrijd: De OD in Oud-Gastel.

 

 

#GAME ON