Het jaar 2017 van de Eredivisie ladies in vogelvlucht

Na vier jaren met een vaste basis, redelijke voorspelbaar, mooie verrassingen en veel kampioenschappen; was dit het seizoen van de debutanten, teleurstellingen én verrassingen!

De ‘oude kern’ van het team zou allemaal een bijzonder jaar tegemoet gaan:

  • Linda verwacht een baby,
  • Rina ging voor onbepaalde tijd op wereldreis,
  • Jony zou niet het hele seizoen in Nederland zijn, omdat haar man een jaar in het buitenland werkt,
  • Sione wilde ‘iron mama’ worden,
  • Jasmijn zou meer internationaal gaan starten.

Gelukkig had Channah veel progressie gemaakt en zou zij in ieder geval alle wedstrijden racen. Eindelijk zou er plek zijn voor Anne en Chantal die niet voor niets al twee jaar op rij kampioen zijn in de eerste divisie.

De eerste race – Arnhem – teamsprint
Hoewel het doel dit jaar niet zo hoog lag, wilden we met het oog op het EK voor clubteams in Arnhem wél knallen. Een teamrace; iets waar we goed in zijn. Handig als alle dames op elk onderdeel ongeveer even sterk zijn, maar vooral met het zwemmen. Met Channah, Jasmijn, Jony en Sione was dit het geval en gingen we voor het podium. Maar een geweldig leuk trainingsweekend, waar alle dames van zowel de eredivisie als de eerste divisie aanwezig waren. Waar we kop over kop op de fiets knalden, heerlijk samen pannenkoeken aten, zwommen in een 50m bad dat speciaal voor ons open ging en raceden over de heuvels in het bos, scheurde Channah haar enkelbanden.  Ze moest geopereerd worden: einde seizoen. Gelukkig waren er genoeg dames die konden invallen, maar het was niet mogelijk een gelijkwaardig team op te stellen. Eline paste zich geweldig aan; zwom nog nooit zo hard als in Arnhem en gaf alles op de fiets maar helaas verloren we wel wat tijd bij het zwemmen. Ook het lopen ging niet zoals we van te voren verwacht hadden. Vierde in de eredivisie is onwijs goed, maar we hoopten op meer. Tien seconden te langzaam voor directe kwalificatie voor het EK clubteams, maar gelukkig bracht een wildcard ons toch naar Spanje.

De tweede race – Amsterdam – NK olympische afstand
Na deze tegenvallende wedstrijd, kwamen er gelukkig meevallers. Voor de tweede race in Amsterdam was Rina onverwacht weer in het land en meldde zich bij het team. Jony wilde het NK niet missen en was op tijd terug uit New York en ineens liep daar de supersnelle dame Els Visser op de baan bij Hellas. Na een wisseltraining en een voorbereidende OD bleek ze klaar voor het NK. De andere dames waren niet beschikbaar, maar als het team nog iemand zoekt; kunnen ze altijd bij Roosje aankloppen. Na een zonnige dag in Amsterdam met NK zilver voor Jony, een droomdebuut voor Els en zoals altijd een top 15 voor Rina, finishten we nu als team onverwacht vlak achter de nummer één.

De derde race – Rotterdam – NK sprint / sprint run bike run
In Rotterdam was naast Rina Sione er weer bij, Jony startte in New York en dus konden Anne en Chantal hun debuut in de Eredivsie maken. Chantal die grote stappen had gemaakt met het lopen, besloot nog flink wat kilometers te zwemmen voor deze race. Anne had een lichte loopblessure, maar het zwemmen ging des te beter. Beide waren ze klaar voor hun eerste Eredivisie triathlon… Maar blauwalg gooide dit debuut in het water. Er werd niet meer gezwommen en zo werd dit debuut in de Eredivisie triathlon een debuut in de Eredivisie duathlon. Had Chantal al die kilometers voor niets gezwommen… en moest Anne ineens twee keer lopen…  Toch leverde het Chantal een geweldig debuut op; want hard lopen kon ze wel en nu mocht ze twee keer. Ze was de snelste van het team en vlak erachter finishte Sione. Ook Rina haalde een top 10. Toen Anne al deze snelle dames zag, besloot ze haar tweede run niet af te maken om zich te sparen. Drie dames in de top 10! Wederom podium!

In de zomer(stop) was er het EK clubteams, waar we lieten zien terecht een wildcard gekregen te hebben. Lang waren we het snelste Nederlandse team, maar helaas werden we vlak voor de finish ingehaald door TC Twente. Kijani wisten we achter ons te houden. Wederom een geweldige ervaring in Spanje, waar na de race nog de nodige uurtjes getraind werden in deze prachtige omgeving!

De vierde race – Veenendaal – teamtijdrit / NK sprint
Eind augustus werd de competitie vervolgd in Veenendaal. Hoewel er in Veenendaal ook weer genoeg blauwalg was, verdween deze de laatste week als sneeuw voor de zon en was er toch nog het NK sprint en kon Anne eindelijk haar debuut op het NK maken en Chantal haar progressie tov 2014 bepalen. Sione startte bij de masters, maar Jony was weer terug uit New York. Het bleek een echte zwemwedstrijd waarbij Jony helaas net de kopgroep miste, Rina in een mooi groepje uit het water kwam, maar het voor Anne en Chantal erg zwaar was. Anne wist zich toch goed naar voren te fietsen en met een degelijk loopnummer wist ze exact in de middenmoot van het NK te finishen, Rina had haar gebruikelijke top 15 klassering te pakken en Jony wist nog super hard naar voren te rennen, maar miste helaas net het podium. Als team haalden we opnieuw het podium, hoewel het slechts 1 puntje scheelde met de nummer vier!

De finale – Almere – teamrelay
En zo startten we onverwacht als tweede geklasseerde team de finale. Jasmijn kon weer meedoen in Almere, Chantal zou haar derde Eredivisiewedstrijd starten en uiteraard was ook Rina weer van de partij. Helaas had Jony haar Franse team al toegezegd en paste de race ook niet in de planning van Sione. In de zoektocht naar de 4e dame was Eline er wederom om ons te helpen! Om tweede te blijven moesten we niet verder dan één positie achter Kijani finishen. Iedereen had alles gegeven, maar helaas hadden we 50 seconden teveel nodig.

Toch kunnen we tevreden terugblikken…

Met maar liefst vier debutanten in het Hellas Eredivisieteam, hebben we dit jaar wederom het podium gehaald!

Daarmee kunnen we vooruit…

Anne, Chantal, Eline, Els, Jasmijn, Jony, Sione, Rina, Roosje