SuperSaturday in Rotterdam!

36 Hellas-atleten aan de start, in 1 wedstrijd op 1 dag, misschien wel een record! Tijd voor een overzicht van de topprestaties!

In de eerste serie van de dag, met de start al om 08.30u pakten de dames van Hellas 3 de winst in de 2de divisie Noord. Dit deden ze in het format teamrelay waarbij 4 atleten na elkaar een ultrakorte triathlon afleggen. Waar ze tijdens de wedstrijd verwikkeld waren in een strijd met onder andere de teams van TC Maastricht en TV Arnhem (die startten in 2e divisie Zuid) wist Jitske Nijhuis in de afsluitende run Apeldoorn voor te blijven en zo de overwinning binnen te halen in de Noordelijke divisie. Niet ver daarachter wisten de dames van Hellas 4 nog op plek 5 te eindigen.

De mannen in de tweede divisie hadden de eerste plek in de tussenstand te verdedigen. In een secondenspel moesten de heren uiteindelijk genoegen nemen met plek 4 in de teamrelay. Ze staan nog wel op de eerste plek maar zien de concurrenten naderen. De 4de divisie mannen was ook een spannende strijd, in de eindsprint wist Leonard nog een team in te halen en voor de tweede maal tweede te worden. Samen met de derde plek vorige wedstrijd goed voor een eerste plek in de tussenstand. Klapper deze wedstrijd was alweer het mannenteam in de derde divisie. Tim Kleinloog wist het goede werk van zijn teamgenoten af te maken en voor de derde maal werd de winst binnengehaald (ook met ruime voorsprong op de teams in de 3e divisie zuid). Een ruime koppositie in de tussenstand dus. Maar in de twee resterende wedstrijden kan nog van alles gebeuren.

De ere- en eerste divisie atleten startten op de Triple Mix. In dit format wordt drie keer een ultrakorte triathlon afgelegd, maar dan in steeds wisselende volgorde (Uitleg). In de eredivisie waren de snelste Hellas-tijden op dit onderdeel voor Rina Zijgers en Cesar Beilo. Zij leidden hun teams respectievelijk naar de 4e en 10e plek in de eindrangschikking. De dames staan hiermee (gedeeld) 3e in de competitie tussenstand met nog 2 spannende wedstrijden te gaan.

Bij de eerste divisie eindigden de mannen, die met 3 man moesten starten na uitvallers vanwege de eikenprocessierups, nipt op plek 6. Zij hadden maar de achterstand op plek 2 bedroeg echter maar 7 punten (56 om 49). Alles is dus mogelijk in de laatste wedstrijden dit seizoen. De dames wistten voor de tweede maal het brons te pakken, dit keer onder andere te danken aan de derde plek van Birgitt Ouweneel. In de tussenstand van de competitie vinden we het team echter terug op een gedeelde 4e plek. Genoeg spanning met de wedstrijd komende zaterdag in Holten in het vooruitzicht.

Alle uitslagen:

Eredivisie Heren 

Eredivisie Dames

Eerste divisie Heren

Eerste divisie Dames

Tweede divisie Heren

Tweede divisie Dames

Derde divisie Heren

Vierde divisie Heren

Teamcompetities van start in Almere

Door Peter Kuin – Afgelopen weekend waren heel veel Hellas-atleten actief in Almere en met een topresultaat! Waarschuwing: veel teams aan de start, dus een lang verslag.

NK lange afstand
Het weekend werd afgetrapt door de duatleten met het NK op de lange afstand. Na Jelle Lugten wist hier de titel te pakken door op de fiets afstand te pakken op teamgenoot Yennick Wolthuizen die het zilver pakte. Peter Res kwam als vierde over de finish en pakte hiermee het goud bij de mannen 40+, vlak voor Dirk Wijnalda die de titel bij mannen 45 wist te veroveren. Ook in het vrouwenveld was Hellas actief en wist Ann Schoot Uiterkamp de zilveren plak te veroveren.

Bekijk ook het verslag van 3athlon.nl inclusief interviews met Jelle en Yennick.

Start van de duatlon

Superweekend

Na de duatleten begon het superweekend van de teamcompetities met de wedstrijden in de 2e divisie! Hier zetten de mannen de toon door overtuigend de overwinning te pakken. De damesteams in de tweede divisie eindigden op plekken 5 en 8.

Op zondag was het allereerst tijd voor de ere- en eerste divisie teams die startten met een individuele kwalificatie voor de TeamTimeTrial later op de zondag. Dit format was vanwege het koude water (13,8 graden uiteindelijk) in plaats gekomen van de Triple Mix. In de individuele kwalificatie eindigde Jony Heerink op de tweede plek bij de dames eredivisie en bracht hiermee haar team in een uitstekende uitgangspositie voor de middag serie. Bij de mannen bracht Roel Kwaaitaal voor Hellas de snelste tijd op de klokken in de ochtend.

Tussen de kwalificaties en TTT door was het de beurt aan de heren 3e en 4e divisie. Allereerst wisten de Peter Deege, Ido Holtkuile en Bjorn Broekman de tweede plek te veroveren in de 4e divisie. Desondanks het starten met maar drie atleten waar vier zijn toegestaan en discussies over het wel of geen mouwtjes dragen wisten ze twee seconden over te houden op de nummer 3. Iets ruimere voorsprongen hadden Ron Band, Eddie Heldoorn, Stephan Groenenboom en Peter Kuin, zij hielden 3 seconden over op de nummer 2 in de 3e divisie en pakten zo de overwinning!

Finish derde divisie

Eredivisie

De dames eredivisie startten in de middagserie met een ruime minuut achterstand op titelfavorieten Ferro Mosae en een hele krappe seconde voorsprong op Kijani, na het zwemmen waar het gelijk op ging wisten de dames (naast Jony startten Marit van den Berg, Rina Zijgers en Anne Stellaard) de voorsprong uit te bouwen tijdens het fietsen en vast te houden tijdens het lopen. Een knappe tweede plaats als resultaat. Bij de mannen eredivisie begon het zwemmen wat rommelig, gelukkig schreeuwde Rens van Eijk hard genoeg om Coen Smiers weer de goede kant op te laten zwemmen en samen met Rik Linssen, Aaron Lynch en Roel haalden zij uiteindelijk de 11e plek in de einduitslag.

Eerste divisie

In de eerste divisie werd het door de dames ook zeer spannend gemaakt. Charlotte Dieteren, Meryl Burger, Lenja Witlox en Chantal Bergsma keken na het zwemmen tegen een achterstand aan ten opzichte van de andere teams die streden om de podiumplekken. Door de snelste fietstijd neer te zetten waren ze uiteindelijk als derde team terug in de wisselzone en tijdens het , vooral voor de coach en fans, spannende looponderdeel hielden ze die plaats vast.

Zoek de nerveuze hoofdtrainer

Het laatste team dat nog aan de bak moest bestond uit Daan de Groot, Juul van de Kruijs, Fons van Workum en Lex Bruggink, na de ochtend stonden zij vierde met tien seconden voor zich de derde plek, maar binnen 30 seconden achter hen vier andere sterke teams. Na een lastig zwemonderdeel waar enkele plekken werden verloren vochten de mannen met de snelste fietstijd weer terug in het veld. Tijdens het lopen, waar ook de snelste split werd neergezet, haalden de mannen nog enkele teams in wat resulteerde in een vijfde plek in de einduitslag.

Naast de verschillende coaches en supporters die de hele dag mee maakten waren tijdens de wedstrijd waren ook Marvin en Daan namens onze sponsor Trias aanwezig voor de verzorging tijdens en na de wedstrijd. Dank daarvoor 🙂

 

Dank Trias!

Ook complimenten voor de prestaties van alle andere atleten die in Almere gestart zijn afgelopen weekend! Teveel om op te noemen!

Bekijk hier alle uitslagen van het weekend.

 

 

Het jaar 2017 van de Eredivisie ladies in vogelvlucht

Na vier jaren met een vaste basis, redelijke voorspelbaar, mooie verrassingen en veel kampioenschappen; was dit het seizoen van de debutanten, teleurstellingen én verrassingen!

De ‘oude kern’ van het team zou allemaal een bijzonder jaar tegemoet gaan:

  • Linda verwacht een baby,
  • Rina ging voor onbepaalde tijd op wereldreis,
  • Jony zou niet het hele seizoen in Nederland zijn, omdat haar man een jaar in het buitenland werkt,
  • Sione wilde ‘iron mama’ worden,
  • Jasmijn zou meer internationaal gaan starten.

Gelukkig had Channah veel progressie gemaakt en zou zij in ieder geval alle wedstrijden racen. Eindelijk zou er plek zijn voor Anne en Chantal die niet voor niets al twee jaar op rij kampioen zijn in de eerste divisie.

De eerste race – Arnhem – teamsprint
Hoewel het doel dit jaar niet zo hoog lag, wilden we met het oog op het EK voor clubteams in Arnhem wél knallen. Een teamrace; iets waar we goed in zijn. Handig als alle dames op elk onderdeel ongeveer even sterk zijn, maar vooral met het zwemmen. Met Channah, Jasmijn, Jony en Sione was dit het geval en gingen we voor het podium. Maar een geweldig leuk trainingsweekend, waar alle dames van zowel de eredivisie als de eerste divisie aanwezig waren. Waar we kop over kop op de fiets knalden, heerlijk samen pannenkoeken aten, zwommen in een 50m bad dat speciaal voor ons open ging en raceden over de heuvels in het bos, scheurde Channah haar enkelbanden.  Ze moest geopereerd worden: einde seizoen. Gelukkig waren er genoeg dames die konden invallen, maar het was niet mogelijk een gelijkwaardig team op te stellen. Eline paste zich geweldig aan; zwom nog nooit zo hard als in Arnhem en gaf alles op de fiets maar helaas verloren we wel wat tijd bij het zwemmen. Ook het lopen ging niet zoals we van te voren verwacht hadden. Vierde in de eredivisie is onwijs goed, maar we hoopten op meer. Tien seconden te langzaam voor directe kwalificatie voor het EK clubteams, maar gelukkig bracht een wildcard ons toch naar Spanje.

De tweede race – Amsterdam – NK olympische afstand
Na deze tegenvallende wedstrijd, kwamen er gelukkig meevallers. Voor de tweede race in Amsterdam was Rina onverwacht weer in het land en meldde zich bij het team. Jony wilde het NK niet missen en was op tijd terug uit New York en ineens liep daar de supersnelle dame Els Visser op de baan bij Hellas. Na een wisseltraining en een voorbereidende OD bleek ze klaar voor het NK. De andere dames waren niet beschikbaar, maar als het team nog iemand zoekt; kunnen ze altijd bij Roosje aankloppen. Na een zonnige dag in Amsterdam met NK zilver voor Jony, een droomdebuut voor Els en zoals altijd een top 15 voor Rina, finishten we nu als team onverwacht vlak achter de nummer één.

De derde race – Rotterdam – NK sprint / sprint run bike run
In Rotterdam was naast Rina Sione er weer bij, Jony startte in New York en dus konden Anne en Chantal hun debuut in de Eredivsie maken. Chantal die grote stappen had gemaakt met het lopen, besloot nog flink wat kilometers te zwemmen voor deze race. Anne had een lichte loopblessure, maar het zwemmen ging des te beter. Beide waren ze klaar voor hun eerste Eredivisie triathlon… Maar blauwalg gooide dit debuut in het water. Er werd niet meer gezwommen en zo werd dit debuut in de Eredivisie triathlon een debuut in de Eredivisie duathlon. Had Chantal al die kilometers voor niets gezwommen… en moest Anne ineens twee keer lopen…  Toch leverde het Chantal een geweldig debuut op; want hard lopen kon ze wel en nu mocht ze twee keer. Ze was de snelste van het team en vlak erachter finishte Sione. Ook Rina haalde een top 10. Toen Anne al deze snelle dames zag, besloot ze haar tweede run niet af te maken om zich te sparen. Drie dames in de top 10! Wederom podium!

In de zomer(stop) was er het EK clubteams, waar we lieten zien terecht een wildcard gekregen te hebben. Lang waren we het snelste Nederlandse team, maar helaas werden we vlak voor de finish ingehaald door TC Twente. Kijani wisten we achter ons te houden. Wederom een geweldige ervaring in Spanje, waar na de race nog de nodige uurtjes getraind werden in deze prachtige omgeving!

De vierde race – Veenendaal – teamtijdrit / NK sprint
Eind augustus werd de competitie vervolgd in Veenendaal. Hoewel er in Veenendaal ook weer genoeg blauwalg was, verdween deze de laatste week als sneeuw voor de zon en was er toch nog het NK sprint en kon Anne eindelijk haar debuut op het NK maken en Chantal haar progressie tov 2014 bepalen. Sione startte bij de masters, maar Jony was weer terug uit New York. Het bleek een echte zwemwedstrijd waarbij Jony helaas net de kopgroep miste, Rina in een mooi groepje uit het water kwam, maar het voor Anne en Chantal erg zwaar was. Anne wist zich toch goed naar voren te fietsen en met een degelijk loopnummer wist ze exact in de middenmoot van het NK te finishen, Rina had haar gebruikelijke top 15 klassering te pakken en Jony wist nog super hard naar voren te rennen, maar miste helaas net het podium. Als team haalden we opnieuw het podium, hoewel het slechts 1 puntje scheelde met de nummer vier!

De finale – Almere – teamrelay
En zo startten we onverwacht als tweede geklasseerde team de finale. Jasmijn kon weer meedoen in Almere, Chantal zou haar derde Eredivisiewedstrijd starten en uiteraard was ook Rina weer van de partij. Helaas had Jony haar Franse team al toegezegd en paste de race ook niet in de planning van Sione. In de zoektocht naar de 4e dame was Eline er wederom om ons te helpen! Om tweede te blijven moesten we niet verder dan één positie achter Kijani finishen. Iedereen had alles gegeven, maar helaas hadden we 50 seconden teveel nodig.

Toch kunnen we tevreden terugblikken…

Met maar liefst vier debutanten in het Hellas Eredivisieteam, hebben we dit jaar wederom het podium gehaald!

Daarmee kunnen we vooruit…

Anne, Chantal, Eline, Els, Jasmijn, Jony, Sione, Rina, Roosje

Een idyllische zondag in Leider-dorp

Door Hellas 2 (Vincent Böhm, Coen Smiers, Peter Res en Marco Glastra)

Het was een idyllisch decor in Leiderdorp op zondag 13 augustus met zon, blauwe matten, hekwerk, een startponton, Praxis en Jysk, heen en weer zwemmen-fietsen-hardlopen, elkaar een tikkie geven (teamrelay), champagne én confetti. Continue reading “Een idyllische zondag in Leider-dorp”

De grote Daan de Groot wielershow. Of: hoe Camiel Villa Rikkers in een eerste divisie-duathlon terecht kwam

Door Peter Res

Deze wedstrijd en alles wat er aan vooraf ging, was zo hotseklotsebegoniagek (vrij naar Zonneveld), dat ik niet zo goed weet waar ik moet beginnen. Misschien maar vrijdagavond net na 8u in de avond. Setting: Speck, restaurant op het Ledig Erf. De trainers, excuus, performance facilitators, van #Hellasloopboost zitten met een triatlete mooie plannen te maken. En zitten totaal onverantwoorde stukken vlees met rode wijn weg te spoelen. Eén tafelgenoot is morgen teamgenoot, een andere is hobbymatig triathlon roddelnicht en derhalve binnen de minuut van alles op de hoogte wat er speelt in triathlonlandje. Via een van de vele kanalen die de laatste tot zijn beschikking heeft, bereikte ons het volgende nieuws: in verband met blauwalg morgen geen triathlon, maar duathlon. Wow. We hebben 1 wisselmogelijkheid en nog ongeveer 19 uur om een goede duatleet te vinden. De serveerster heeft drie keer moeten vragen wat voor toetje we nou (*gvd) wilden.

De aanloop was al niet vlekkeloos verlopen. Oude mannen kuit problemen gooiden roet in het eten voor wat betreft de ideale opstelling. Vincent Bohm stond in de opstelling, maar zou niet kunnen lopen. Op dinsdag nog een creatief gaatje gevonden om toch misschien Juan op te kunnen stellen: Juan had weekenddienst, moest inRotterdam_1e_2 de ochtend nog even een paar thoroughbred paarden insemineren (sic) maar kon om 13u laten weten of hij het zou redden. Dat was 50/50 kans. Vervolgens moest iemand langs de kant met zijn telefoon staan en als er ergens een paard moest bevallen, zouden we Juan uit de race moeten halen. Dat was misschien 5% kans. Alles beter dan de 0% kans op finish van Vincent. Daarnaast had Marco kuitklachten gehad en schatte hij zijn kansen om te finishen in op 85%. We hadden sowieso te weinig neuzen voor de 1e divisie, dus na wat lobbywerk bij de overige teamcaptains konden we Camiel opstellen. Camiel is topzwemmer en dan zouden we een mooie troef voorin het veld hebben na het zwemmen.

Maar toen werd het dus duathlon en werd alles anders. Gelukkig hebben we een grote vereniging met topduatleten in de gelederen, dus we zijn eens rond gaan vragen. Conferenties, naweeën van valpartijen, deadlines voor het schrijven van een artikel, het bleek allemaal toch niet zo eenvoudig om versterking te vinden. Gelukkig hadden we uiteindelijk een topper bereid gevonden om mee te doen, bleek hij alleen een individuele licentie te hebben… Gelukkig wilde hij ook wel direct bij Hellas lid worden. Gelijk weer in de groep gegooid of we het risico op DQ wilden lopen. No guts, no glory! We gaan het doen.

Het liep al wel aardig tegen 12u ’s nachts, dus veel opties hadden we niet meer. Na een nachtje geslapen te hebben zag onze duatleet echter de waanzin in van de hele onderneming: vanuit Zeeland naar Noord Holland om spullen te halen, vervolgens terug naar Rotterdam en dan na de wedstrijd ook nog vrouw en kind ophalen in Zeeland. Met het risico op een oplettend jurylid en daarmee de kans lopen helemaal niet te mogen starten.

Dus heeft Marco toch de deadline voor het artikel nog even gebeld. Daan ‘Deadline’ de Groot had tot 2u ‘s nachts zitten typen, net zoals hij trouwens de rest van de week al gedaan had. Hij mocht van zichzelf een keer uitslapen, de ochtend van Super SatuRotterdam_1e_1 rday, en toen belde Marco hem wakker. Ik snap niet hoe Marco het gedaan heeft na deze brute onderbreking van de welverdiende nachtrust, maar Daan stapte om iets over half twee (met laptop) bij mij in de auto om te gaan racen in Rotterdam.

Toen hadden we in een keer weer een mooi team bij elkaar. Inclusief een topzwemmer die vanuit Hellas 4 gepromoveerd was naar de 1e divisie, maar nu als een vis op het droge aan de start van een duathlon stond. Camiel, onze topzwemmer, kreeg bij de teamtactiek een “vrije rol”. Daan en ik zouden proberen bij de eerste run beetje top-5 te lopen, zodat we sowieso in de kopgroep bij het fietsen zouden zitten. Marco zou een behoudende eerste run doen, om de kuit niet maximaal te belasten en proberen naar voren te fietsen.

Zo gezegd, zo gedaan, we hebben beetje afwachtend gelopen en bij het begin van het fietsen zitten Daan en ik er gelijk goed bij. Gelijk op het eerste stuk tegenwind langs de roeibaan springt Daan al weg. Ik wacht af, maar als de tweede man van Edo Sports springt, zit ik in zijn wiel. (Ik bedenk me opeens dat ik wielerjargon voor een triathlon publiek schrijf. Even een kleine uitleg: er springt natuurlijk helemaal niemand, en ik zit ook niet in het wiel, dat zou niet eens passen en bovendien draait dat nogal hard rond).

Maar goed, dat triathlon publiek reed ook mee in de wedstrijd en die snapten ook niet altijd de regels en wetten van de koers. Dus hebben we even een lesje fietsen gegeven. Omdat twee keer iemand zat te verzaken met overnemen was eerst Robert van Edo Sport weggereden en vervolgens ik er achter aan zonder te demarreren. Ik bleef even alleen doorrijden en dat kwam goed uit: Daan was explosief genoeg om in zijn eentje de oversteek te maken en niemand mee te nemen. Toen even met de vingers tussen de deur om zeker te weten dat we de andere vier niet meer terug zouden zien. Yes: een kopgroep van drie, met twee van Hellas! Robert kreeg van zijn coach de opdracht om het laatste rondje niet meer mee te rijden. Kun je proberen natuurlijk, maar dan heb je aan Daan de verkeerde… Het gevolg: precies aan de overkant van start finish, vol in het zicht van het publiek (wist hij heus niet) hield Daan even een wielershowtje. Hij liet mij wegrijden en stelde Robert misschien niet zo heel vriendelijk voor de volgende opties: 1) je rijdt mee, of 2) we flikken je. Robert kon de daaropvolgende demarrage op hangen en wurgen volgen en koos uiteindelijk met optie 1 toch eieren voor zijn geld. Ik fluisterde Daan in dat we hem er toch wel af zouden lopen en dat we beter niet te veel tijd konden verliezen. Maar terwijl we eigenlijk gewoon strak tempo naar de wissel reden, loste Robert toch en konden we de Hellas Wielershow compleet maken door met ons tweeën samen als eerste de wissel in te gaan.

We hadden een behoorlijk gat geslagen. Ik was aardig choco van het fietsen en kon lang niet meer het tempo ontwikkelen dat ik de eerste run nog ontspannen gehaald had. Daan liep nog wel sterk en kon onbedreigd naar de winst en ik werd gemakkelijk tweede, want mijn voorspelling was correct dat wij de betere lopers waren. Gelukkig hield Marco zijn kuit het en had hij nog wat kunnen profiteren van mannen die bij ons gelost waren. Zijn 12e plek betekende een eerste plek met ruime voorsprong in het teamklassement. En onze vis op het droge was de held van de dag: hij werd 36e . Op zichzelf al supergoed, maar het werd nog beter: Bouke Scheltinga van TC Twente werd daardoor 37e en TC Twente werd daardoor niet 7e maar 8e in de einduitslag. Dat betekent dat we niet alleen de leiding overnemen in het klassement, maar dat we nu een voorsprong van 3 punten hebben met nog maar een wedstrijd te gaan! Op naar Leiderdorp!

Whatsapp ontploft: Super Saturday wordt een duathlon!

Door Rik Linssen

Het is vrijdagavond, 12 uur voor de eerste start op de Willem-Alexander roeibaan in Zevenhuizen, als blijkt dat Super Saturday geen triathlonfeest gaat worden. Dit door de constatering van blauwalg in het water.

Whatsapp ontploft in iedere team app, heb je het al gehoord, “geen zwemmen?!” Hebben we nu wel het sterkste team? Die geblesseerde loper die na warm fietsen net een 5km aankan valt nu uit. Wat nu? De koehandel tussen de 9 teams en de duatleten komt op gang en alle registers worden opengetrokken om goede en fitte teams aan de start te krijgen. ’s Avonds om half 12 wordt nog de ledenadministratie ingedoken in een poging om licenties om te zetten (helaas niet haalbaar in slechts 9 uur).
Rotterdam_algemeen_1
Het was onwijs knap om te zien hoe de organisatie in een nacht een wedstrijd, met 1000 atleten, kan omzetten van een triathlon naar een duathlon. Los van een klein beetje uitloop in het programma was het een groot feest.

Helllas stond in Rotterdam met alle 9 teams uit de teamcompetitie aan de start, het werd een mooi duathlonfeestje. De matige zwemmers werden gek van de opmerking, “dit is in je voordeel he..?” en de goede zwemmers worden onzeker van de tegengestelde vraag…

De verandering van triathlon naar duathlon pakt voor sommige teams heel goed uit en je ziet ze genieten. Andere teams zijn toch gebaat bij het zwemmen. Uiteindelijk zijn er 4 podium plaatsen voor Hellas, met als hoogtepunt de winst voor het 1 e divisie heren team. De teamcompetitie is over de helft en Hellas staat er goed voor in het klassement. Nog 5Rotterdam_algemeen_2 teams maken kans op een podiumplaats in de eindstand. De tweede helft van de competitie, die half augustus begint, gaat dus   Rotterdam_algemeen_3zeker nog voor de nodige spanning zorgen!

Hellas 4 bedankt TrUt..;)

Door Sjoerd Wever

Naast de individuele starters en de bedrijventeam was de Triatlon Utrecht ook het toneel voor de derde competitiewedstrijd van de 3 e Divisie Triatlon. Hellas 4 mocht dus weer aan de bak en had de eer om de eigen kleuren te vertegenwoordigen tijdens een thuiswedstrijd. De keurige derde plaats in de divisie zorgde voor wat zenuwen voor de startende atleten, bij deze wedstrijd: Sjoerd, Peter, Camiel en Bastian.

Het zwemmen ging niet denderend. Na een aantal keren samen getraind te hebben, was er besloten om een ruitvorm in het water aan te nemen. Camiel, de beste zwemmer, nam de kop met links en rechts op heuphoogte de hoofden van de wat minder snelle jongens: Sjoerd en Peter. Bastian sloot achter aan zodat hij het meeste voordeel zou hebben van de slipstream. Helaas kon Bastian zijn ritme niet vinden in het water met als gevolg dat zijn ademhaling in het gedrang kwam. Een vervelend gevoel en vele atleten zullen dit herkennen. Eventjes rustig aan doen biedt vaak een oplossing. Helaas merkten wij de worstelingen van Bastian niet vroeg genoeg op.
TRUT 2017_1
Uiteindelijk besloot Camiel vaart te minderen, waardoor Bastiaan weer kon aansluiten en er weer tempo gemaakt kon worden. Helaas was nummer twee, een team uit Amsterdam, toen al voorbij gesneld. En noteerden wij een teleurstellende 13 e zwemtijd.

Op de fiets ging het gelukkig als de brandweer. Kop over kop vlogen we als team over het parcours en behaalde een prima 5 e fietstijd. Vervolgens sloeg het noodlot toe tijdens de wissel. Bastian klikte zijn helm los voordat hij zijn fiets had gestald. Een gemakkelijk slachtoffer voor de aanwezige officials. Het gehele team moest halt houden. De overtreder werd met veel bombarie op zijn fout gewezen alsof hij een rekruut was tijdens de mariniersopleiding.

Nog na mopperend over de fout van Bastian gingen we van start voor het loop gedeelte. Het tempo lag direct hoog en dit betekende de laatste mentale dreun voor Bastian. Hij minderde snelheid en een licht paniekerige blik verscheen bij Sjoerd in zijn ogen omdat hij nu de loopmachines Camiel en Peter moest gaan bijhouden. Gelukkig had Peter genoeg energie over om Sjoerd te duwen en was Camiel een voorbeeldige haas. Wat resulteerde in top teamwork tijdens het lopen. Verschillende versnellinTRUT 2017_2gen konden nog worden ingezet. Na 19.29 minuten finishte de drie triatleten en Bastian kwam maar iets later binnen. Hiermee scoorde het team een mooie 4 e looptijd. In het eindklassement zorgde dit voor een 6 e plek, waardoor we de 3 e positie in de 3 e Divisie behouden blijft!

Hellas 4 wil de organisatie en alle vrijwilligers bedanken voor het tot stand laten komen van deze mooie wedstrijd. Wij hadden deze prestatie niet kunnen neerzetten zonder de aanmoedigingen van de vele clubgenoten langs het parcours. Bedankt!

Duurzaam en enthousiast in Zeewolde

Door Eline Peterse (Hellas 4)

Afgelopen 24 juni hadden we weer een prachtige OD teamwedstrijd met de twee Hellas tweede divisie teams, dit keer in Zeewolde. Wat me opviel is dat bij deze groep triatleten de liefde voor de natuur verder gaat dan alleen ‘spetter spatter spater Hellas in het water’. Er werd namelijk in de WhatsApp groep uitgebreid besproken werd hoe we zoveel mogelijk mensen in zo weinig moZeewolde_1gelijk auto’  s konden krijgen om zo milieubewust op stap te gaan. De #ecofriendly is hierbij een understatement.

Toen we een perfect rijschema hadden, want ja, deze teams doen niet alleen tijdens de wedstrijd aan teamwork, gingen we vol goede moed op stap! Eenmaal aangekomen brak de paniek bij mij uit en de vreugde bij Joyce en Lenja. Vanwege de watertemperatuur mochten we geen wetsuit aan! Deze laatste twee toppers kwamen dus ook als een van de eerste het water uit. Wel met enkele waterplanten rond de oksels en op de bril geplakt, aangezien het water vrij ondiep was of de waterplanten extreem lang. De waarheid zal wel ergens in het midden liggen vermoed ik.
Zeewolde_3
De fietsroute was op de dijk en door de wind mee een groot feest, gevalletje Speedy Gonzales eat your heart out! Bij het lopen stonden op verschillende punten muziek waardoor sommige triathleten, waaronder ik, per ongeluk af en toe een danspasje deden in plaats dat steady loopritme. Nadat iedereen vrolijk, en met slechts hier en daar een kleine blessure, was gefinisht konden we weer heerlijk smikkelen van de lekkernijen!

Hellas 3 wist zelfs een podiumplek te pakken, ook Hellas 4 had het erg goed gedaan, maar helaas zijn we door een fout van mij gediskwalificeerd. Wat uitZeewolde_2eraard erg balen was. Op Super Saturday in Rotterdam mogen we weer aan de bak tijdens een stayer wedstrijd, helaas ben ik er dan niet bij, want ik zou er erg goed in zijn geweest!

Spanning in Stiens! Door Coen Smiers

In het eerste weekend van juli reisden de mannen (en dames) van de eerste divisie af naar het hoge noorden voor een OD in Stiens. Hoewel er natuurlijk niets boven Groningen gaat, kijken we terug op een spannend race weekend.

Hellas_Stiens_3We kregen waar voor ons geld in Stiens, want het zwemmen was ruim 300 meter te lang. Na het startschot ontstond de zogenaamde wasmachine voor het bemachtigen van een goede uitgangspositie. Na deze vrije worstel exercitie lagen we er niet verkeerd bij. Vincent Böhm zat voorin en later in de kopgroep op de fiets, Juan daarachter, ik (Coen) volgde en Peter Res kwam als laatste van ons team het water uit.

Coach Erik gaf aanwijzingen langs de kant en daardoor waren de verschillen met de kopgroep al snel bekend. Waar Vincent in een groep reed die (meestal) niet wilde werken, waren Juan en achter hem ikzelf aardig kop over kop aan het werk om mee te komen in het stayergeweld. Ik haalde wat groepen in dankzij de samenwerking met een atleet van de Dolfijn die ook door wilde trappen.

Peter had met zijn vrouw Roos een weekje in de bergen gefietst en dat was te merken. Hij haalde meerdere groepen bij en zijn aanwezigheid in de fietsgroep zorgde ervoor dat er doorgereden werd. Hierdoor kon qua fietsbenen het kaf van het koren gescheiden worden. Je draaide ofwel mee, of je mocht het alleen uit gaan zoeken. Ouderwetse fietsles. En zonder fietsgroep wordt het lastig.

In de laatste ronde reden we met drie man van Hellas in de groep en konden we met een paar man los fietsen. Een uiterste krachtsinspanning zorgde ervoor dat ik mee kon springen. Juan kon helaas niet aanhaken. Ergens achter mij hoorde ik dat iemand in de berm belandde en vanuit mijn ooghoek zag ik hem koprollend door het gras gaan. Was het Juan? Zo snel kon ik het niet zien. Gelukkig was de val in het gras en leek de schade mee te vallen. Tijd om na te denken was er niet, want de wisselzone kwam eraan.

Dus nog even sprinten, want dan zit ik voor de rest als ik de zone betreed. Over het algemeen ben ik op m’n best met mijn voeten aan de grond. Coach Erik roept dat we 1:30 achter liggen op de nr 1. Toch dik een minuut ingelopen op de kop tijdens het fietsen. Oef, lopen gaat stroef. Ik haal zoals ik gewend ben mensen in op mijn beste onderdeel, maar het gaat minder makkelijk dan normaal. Peter is sneller dan ik en tussen ons valt een gat. Ik haal Vincent in. Hij wandelt en heeft een kuit waar het zojuist in geschoten is. Shit. Ik weet niet of Juan nog in de race is en brul in de emotie van het moment dat hij door moet lopen en we hem nodig hebben!

Hellas_Stiens_2Ik begin aan mijn laatste ronde en ontdek dat het tempo meer en meer toeneemt. Het gat is er nog met Peter, maar ik leg mijzelf op dat iedere concurrent tussen mij en hem te kloppen is. Ik draai de hoek om en zie de laatste paar honderd meter tot de finish met twee concurrenten voor me. Beuken, Smiers! Ik moedig mezelf aan. Erik roept hetzelfde vanaf de kant. Ik pak de eerste concurrent en zet een eindsprint in voor het pakken van de 5e plek. De andere atleet kijkt om, ziet me aankomen en zet ook een sprint in. Gelukkig hebben we chips voor de tijdregistratie want het is close, maar ik pak de 5e plek!

Peter heeft plek 4 veroverd en samen wachten we op binnenkomst van de belangrijke derde man. Het lijkt een eeuwigheid te duren tot we de felgekleurde beenstukken zien. Juan draait de hoek om. Hij is blijkbaar niet degene die gevallen is. Hij finisht en dit zorgt voor een tweede plek van het team. Vincent heeft zo goed als het ging door gelopen tot Juan hem inhaalde, de held. Tweede is een team resultaat waar we blij mee mogen zijn, zeker gezien de omstandigheden. Twente is (weer) eerste en het wordt een hele klus om hen in te halen in het klassement.

Hellas Triathlon divisie geweld in 2017 trapt af met #SUPERSUNDAY

Super Socalize SundayGeen enkele Nederlandse triathlonliefhebber kon er dit weekend niet omheen, Super Sunday. DE aftrap van het landelijke triathlonseizoen met alle teams op één locatie; Arnhem tijdens de teamtriathlon. Social Media stroomde vol met tweets en live videos en van ons mooie cluppie deden maar liefst 9 teams mee. Het was de dag van de vierde plaatsen, dus er werd vaak net naast het podium gevist. De dames van de eerste divisie wisten wel een hele mooie tweede plaats te halen. Een overzicht van de teams, posities en tofste foto’s!

 

Heren Eredivisie (8e)
Vincenz, Sjoerd (Veltman), Aaron, Rik & Gersom

Ere divisie heren op de fiets
Ere divisie heren op de fiets

Dames Eredivisie (4e)
Sione, Jony, Jasmijn & Eline

Ere divisie dames met zijn 3en naar de finish
Ere divisie dames met zijn 3en naar de finish

Heren 1e Divisie (6e)
Coen, Peter, Arie & Marco

Heren 1e Divisie op weg naar de 4e plek
Heren 1e Divisie mooi in positie

Dames 1e Divisie (2e)
Chantal, Ann, Anne & Martine

Op weg naar de 2e plek
Op weg naar de 2e plek, gefeliciteerd dames met deze topprestatie!

Heren 2e Divisie Noord (4e)
Koen, Lex, Jeroen & Ron

Bergje op en ja echt met zijn vieren!
Bergje op en ja echt met zijn vieren!

Dames 2e Divisie (6e & 10e)
Marije, Maike, Linda & Charlotte (6e)

Ladies van de 2e divisie zwemmend naar de 6e plek
Ladies van de 2e divisie zwemmend naar de 6e plek

Joyce, Willeke, Inge & Sarah (10e)

YEEH finish!
YEEH finish!

Heren 3e Divisie Noord (4e)
Peter, Piet, Thomas & Sjoerd (Wever)

Team biken
Team biken

Heren 4e Divisie (4e)
Garion, Nick, Bart & Bob

Zetje in de rug, goede teamspirit
Zetje in de rug, goede teamspirit

Toffe foto’s door Bram Verbout & Ilse Vermeij