Schitterende omstandigheden bij 1e divisie heren

Door: Vincent Beijk – Zondag 5 juni stond de tweede wedstrijd van de 1e divisie op het programma. Onder werkelijk schitterende omstandigheden in een oerhollandse landschap werd er een sprint stayer triatlon afgewerkt. Er stonden 92 gZwemmenemotiveerde en geconcentreerde mannen aan de start. Het heren team van Hellas 2 bestond deze keer uit Peter Res, Coen Smiers, Koen Overmars en ondergetekende. In de week voorafgaand aan de wedstrijd is via WhatsApp uitgebreid over de tactiek gesproken, weersverwachtingen geanalyseerd en de concurrentie bestudeerd. Duidelijk was in ieder geval dat de wind een rol zou gaan spelen in deze wedstrijd. Het was dus zaak om met het zwemmen goed bij te blijven zodat we met het fietsen niet in ons eentje de strijd met de wind hoefden aan te gaan.

Daar zijn we, ondanks de flinke golven, alle vier goed in geslaagd. We konden daarom goed mee doen in het tactisch spel op de fiets. Koen en ik vonden elkaar al snel op het eerste stuk tegen de wind. Vlak voor het keerpunt na zo’n 5 kilometer positioneerde we ons voor aan onze groep en door direct het tempo op te voeren op de weg terug, lieten we een grote groep achter ons. Het beulswerk van Koen (50-55 km/u!) zorgde ervoor dat we vlak voor het begin van de tweede ronde konden aansluiten bij een volgende groep. In deze groep bevond zich ook Coen, dus we zaten nu mooi met drie teammaten bij elkaar. Vanwege het heen en weer parcours hadden we gezien dat Peter een goede poFietsensitie had in de kop van de wedstrijd, dus die kan met het lopen gaan meedoen voor een top 10 klassering.

KoePeter lopen1n, Coen en ik konden redelijk onze krachten sparen in de tweede fietsronde en begonnen in een goede uitgangspositie aan de 2 ronden lopen. Op een deel van het loopparcours werd er heen en weer gelopen en daardoor zag ik dat Peter sterk aan het lopen was en in de kop van de wedstrijd kon meedoen. Ook zag ik dat Coen, die ongeveer 20 seconden na mij van de fiets was gekomen snel dichterbij kwam. Door een stevig sprintje in het laatste stuk voor de finish kon ik nog iemand inhalen (sorry Jan). Elke positie telt tenslotte in de teamcompetitie. Uiteindelijk ben ik als 25e gefinisht. Samen met de 27e positie van Coen, de 35e plek van Koen en de puike prestatie van Peter (5e) leverde ons dat 57 punten op (resultaat van de beste 3 opgeteld) Dit was goed voor de 5e positie in het teamklassement. Met onze vierde plek van Enschede staan we nu op een mooie 5e plek in de tussenstand van de 1e divisie. Gemotiveerd en met de blik omhoog in het klassement staat het team op 25 juni aan de start in de volgende wedstrijd van de 1e divisie: stayer sprint in Stiens.Lopen

Golven, wind & hitte! – Verslag Almere 1e divisie dames

IMG_5409
Brute strandstart

Door Anne Stellaard – Zondag 6 juni mochten we weer!! De 2e wedstrijd voor de 1e divisie stond op het programma. Na een mooie 2e plek in Enschede stonden we nu in een bijna compleet andere samenstelling aan de start in Almere.

Het triathlon seizoen is begonnen en met alle wedstrijden door heel het land en daarbuiten was het voor Almere nog even puzzelen voor Kees om tot een mooi team te komen!

Anders dan in Enschede reden we op raceday rustig aan naar Almere. Het parcours was weinig ingewikkeld en de tactieken waren helder, gewoon hard gaan en jezelf in een fijne groep fietsen!!! Geen kopwerk gaan doen voor andere teams maar jezelf lekker uit de wind laten houden en bij het lopen zoveel mogelijk inhalen.

In Almere aangekomen werd al snel duidelijk dat de wind een belangrijke rol zou gaan spelen vandaag. Het zwemparcours was golvig, de 1e en 3e 5 kilometer van het fietsparcours waren pal wind tegen en op het beschutte loopparcours zou het lekker warm worden.

Met enige onzekerheid werd er gekeken naar de start van de 3e divise Zuid mannen. Die golven zijn best heftig!! Toch hadden Eline, Ann, Martine en ik er zin en zouden we er beste van maken.

Spanning
Terwijl iedereen zich in z’n wetsuit hijst en er steeds meer roze badmutsen om ons heen verzamelen neemt de spanning toe. Hellas dames 2, er wordt stiekem toch wel een podiumplek van ons verwacht.

IMG_5408
Spoiler alert!

Nog minder dan een minuut tot de start….. De zenuwen slaan toe, niet alleen bij mij, ik hoor iedereen om me heen het hebben over hun hoge hartslag en de toenemende stress.

Pang!! We mogen, een spectaculaire strandstart en direct beuken we tegen de golven in. Ondanks dat lig ik heerlijk in het water en dankzij de golven (denk ik) verspreidt het veld zich zo snel dat het geen geknok is om de beste plek richting de boei.

Het lijkt uren te duren voordat de 1e gele boei dichterbij komt maar dan eindelijk mag ik richting de 2e om vervolgens weer naar het strand toe te zwemmen. Het laatste stuk gaat relaxed vanwege de stroming mee, al slaat er af en toe toch nog een dwarse golf van achteren over me heen. Geen idee waar de andere meiden liggen maar dat zal ik in het parc ferme wel horen.

Fietsbenen
Stand-in coach Ido roept dat ik als 1e van onze dames het water uit ben. Dat geeft ergens wat rust, maar nu snel wetsuit uit en ergens in het wiel gaan zitten. Na enige tijd kan ik ergens aanhaken maar de fietsbenen zijn er simpelweg nog niet.

Op het 2e keerpunt zie ik Martine en Eline al naderen en na een kilometer of 12 zijn we met zijn drieën. Ann komt ook steeds dichterbij waardoor we bijna met z’n vieren tegelijk aan het lopen beginnen.

Het lopen is warm, stukken onverhard en het gaat af en toe vervelend omhoog. Wanneer we de finish passeren om het 2e rondje in te gaan, worden we enthousiast toegejuicht door de meegereisde fans. Nog maar 2,5 km!

Prijs!
We zijn inmiddels wat verspreid op het parcours maar hebben elkaar allemaal in het vizier. Vlak na elkaar bereiken we de finish en enige tijd later horen we dat we de 3e prijs in ontvangst mogen gaan nemen!!

Super resultaat gezien wat twijfel aan de fitheid binnen het team en de pittige omstandigheden in Almere. Op naar Stiens!!!

IMG_5410
Entourage (Y)

 

 

 

 

 

 

 

IMG_5407
Teamies!

1e Divisie dames: Een goede voorbereiding….

Wedstrijdverslag Dames 2 – 1e Divisie – UT Triathlon Enschede

Door Tessa  Linssen

Schermafbeelding 2016-05-17 om 19.05.43Al vanaf de bekendmaking van de teams staan wij als dames 2 te poppelen. We willen samen strijden, we willen wedstrijdkriebels, we willen plannen maken en, heel eerlijk, we willen gewoon op dat podium staan. En bij een teamtriathlon als Enschede is er maar één manier om de kans op dat podium te vergroten: een gedegen voorbereiding. Afgelopen weken zaten we daarom meerdere keren samen op de fiets, zwommen gezamenlijk en op de whatsapp-groep vlogen de berichten heen en weer. Toen we hoorden dat de mannen een hotelletje hadden geboekt in Enschede (letterlijk aan de finish) twijfelden we geen moment: dat wilden wij ook! Zo konden we ons nóg beter voorbereiden en daarbij als groot bijkomend voordeel, ook relaxter de wedstrijd(en) in. Hoe die voorbereiding eruit zag? Een kleine impressie…

Zaterdag 17u
Aankomst hotel. Tassen vol (droge) kleding worden het hotel in gesleept en de fietsen in gereedheid gebracht. We gaan de fietsronde verkennen! Niet geheel overbodig aangezien het een ronde is van slechts 3,75km met behoorlijk wat bochten.

Zaterdag 19.30
De fietsroute is verkend. De bochten gaan redelijk en team- én fietscaptain Channah heeft genoeg input voor het maken van een aanvalsplan voor de middagserie. Onder het genot van een zelf meegebrachte healthy dish, bespreken we de uitwerking hiervan. Wie fietst waar, hoe staat de wind, wie gaat op kop. We weten wat ons te doen staat!

Schermafbeelding 2016-05-17 om 19.05.58

Zaterdag 20.30
Als frisse avondwandeling verkennen we na het eten ook het hardlooprondje (circa 1,5 km) en nemen de gehele wisselzone vast door. Of we er nu rustig van worden dat we dit allemaal zo in detail doornemen of juist een tikkie onrustig, laten we in het midden, een gedegen voorbereiding is het zeker. We are on a mission☺.

Zondag 07.30Schermafbeelding 2016-05-17 om 19.06.12
Vanuit onze hotelkamers zien we het finish- en aanmeldterein langzaam volstromen met atleten. Het
weer is matig. Het is grauw en er vallen de nodige druppels. Na een nog ontspannen ontbijt, zijn de eerste zenuwen zichtbaar. We trekken ons terug op onze eigen hotelkamers, d
oen ieder onze eigen wedstrijdvoorbereiding en lopen dan gezamenlijk richting het zwembad.

Zondag 10.30
Na het inlopen komt het ineens met bakken uit de hemel en in alle eerlijkheid, voelen we de zin en wedstrijdhonger een beetje weg vloeien uit onze lijven. Na een teamknuffel starten we één voor één aan de ochtendserie: 175m, 7,5km, 2,2km. Voluit, geen tijd voor foutjes, het stoom uit je oren. We zwemmen en fietsen alle drie in de regen, maar lopen alweer in een voorzichtig zonnetje. Hijgend en duizelig komen we over de finish. De één iets meer tevreden dan de ander, maar allemaal hebben we het idee dat de finale zeker haalbaar is.

Max Verstappen
Douchen, eten en heel vaak op refresh drukken. ‘Waar blijft die uitslag nou? Ja! Hij er is: we zijn 2e!’ We zijn hyper en blij. Dat podium… Het doel is nu nóg duidelijker. Het team boven ons is te sterk, die gaan we niet meer inhalen, maar het behouden van de 2e plek moet mogelijk zijn. Op basis van de ochtenduitslag veranderen we onze tactiek ietsjes en besluiten daarna dat de rust nog even wat opgezocht moet worden. De één doet een klein tukje, de ander kijkt Max Verstappen en nog een ander gaat clubgenoten aanmoedigen.

 

Schermafbeelding 2016-05-17 om 19.06.29                           Schermafbeelding 2016-05-17 om 19.06.35

Zondag 15.00
Focus again! Hoewel iets minder dan de ochtendserie, de zenuwen zijn weer volop aanwezig. Iemand zegt ‘geniet ervan he?!’, maar onze gezichten verraden de spanning. Die overigens direct weg is zodra het startsein gegeven is. Pang – off we go: 475m, 18km, 5km. We zwemmen in een prachtig treintje, de wissel gaat smooth en het fietsen grotendeels volgens plan. Onze captain lijkt zelfs ogen in haar achterhoofd te hebben en verliest de controle geen moment. We vliegen soepel over het fietsparcours en verlaten met z’n 4en de wisselzone voor het laatste onderdeel. Mijn 3 teamgenoten, allen looptalenten, stuiven (zoals afgesproken) weg: ons doel verwezenlijken. Na ruim een uur komen ze over de finish en iets later nogmaals maar dan met mij erbij. Uiteindelijk zijn we zelfs alle 4 voor het 3e team binnen. WE DID IT! Na 2 intensieve dagen met elkaar, is de euforie groot. We zijn 4 hele blije meisjes. En een goede voorbereiding? We houden hem erin;).

Schermafbeelding 2016-05-17 om 19.06.45  Schermafbeelding 2016-05-17 om 19.06.51 Schermafbeelding 2016-05-17 om 19.06.59

 

 

 

 

 

Verslag: Heroïsche strijd rond De Mirandabad

Heren 3e divisie 2 Bram Verbout

Waar? De Mirandabad Amsterdam,
Wanneer? 24 april 2016
Wat? 1/8e Team Triathlon, 3e divisie
Wie? Team Hellas 4: Peter Deege,
Bart Timmermans, Gersom Post Hospers, Mark Kauw en Lex Bruggink (coaching & support)

 

 

Tekst: Mark Kauw
Foto’s: Bram Verbout

 

Wat vooraf ging..
Dinsdag 19.40 uur, Utrecht
De Zomeravondcup 2016 barst los en wordt door Lex, Bart en Mark aangegrepen om de lopersbenen flink op de proef te stellen. De benen stellen niet teleur, hoewel Bart nog wat last heeft van een verkoudheid.

Donderdag 17.00 uur, Amsterdam
Het kersverse Team Hellas 4 Mannen, dat een mooie mix van jonge branie en ervaring herbergt met triatleten met geboortejaren van begin jaren ’70 (we laten in het midden wie) tot in de jaren ’90, verkent vandaag het fietsparcours van de aanstaande 1/8e triathlon in en rondom het De Mirandabad. Bart en Mark, werkzaam in de hoofdstad, zitten al ruim een uur op de fiets als Lex en nestor Peter zich vanuit de file eindelijk bij hen voegen. Nadat iedere bocht is gereden, opnieuw is gereden en is geanalyseerd en wanneer ieder gat in de weg in de koppies is opgeslagen, denderen de heren nog even langs de Amstel naar Ouderkerk en terug. Tevreden keert men huiswaarts. Hoewel, Lex klaagt over buikpijn…

Schermafbeelding 2016-04-25 om 22.27.34
De schrijver en Peter Deege nemen de tijd voor de media

Vrijdag 3.00 uur, Utrecht
Vanaf het toilet waarschuwt Lex invaller Gersom dat hij zich kan gaan opmaken voor de triathlon in Amsterdam. Lex is kennelijk toch niet hersteld van de maaltijd Grieks eerder deze week.

Vrijdag 21.00 uur, Utrecht
Gersom voegt zich bij Peter en Mark in De Kwakel, om onder toeziend oog van Daan de eerste en laatste puntjes op de ‘i’ te zetten van het teamzwemmen. Peter blijkt heel goed te kunnen duwen, Mark blijkt zich goed te kunnen laten duwen. Gersom zwemt hard. En Bart? Die zit thuis, te taperen.

Race day!
Zondag 11.56 uur, Amsterdam
Nog voordat het team goed en wel in het water ligt, klinkt het startsignaal: START! Elf baantjes van 50 meter verder komen Gersom en Peter zo fris als een hoentje uit het water. Bart en Mark daarentegen moesten flink aanpoten en zijn wat minder fris. Aangekomen bij de fietsen blijken de schoenen getrakteerd op een laagje hagel. Wellicht is het daaraan te wijten dat de wissel behoorlijk traag verloopt. Het Hellas 5 team, een minuutje eerder gestart maar door Hellas 4 ingehaald tijdens het zwemmen, zit zelfs eerder op de fiets.

Schermafbeelding 2016-04-25 om 22.26.24
Gersom gaf alles tijdens het fietsen

Onafscheidelijk
Gelukkig valt er geen regen of hagel gedurende het fietsonderdeel. Tijdens de 5 ronden hardrijden blijken de 8 Hellas mannen onafscheidelijk en na ruim 33 minuten keert team 4 nét voor team 5 terug in de wisselzone. Gersom wenst zijn ploegmaats alvast succes bij het lopen; zoals afgesproken heeft hij zich leeg gefietst voor het team. Deze keer verloopt de wissel beter – er hoeven nu ook geen wetsuits te worden uitgetrokken – en in niet veel meer dan een minuut beginnen Peter, Bart en Mark aan de 2 ronden van 2.500 meter.

Overwinning
De omstandigheden maken de race memorabel: de hagelstenen vliegen diagonaal door de lucht en de temperatuur past beter bij een wintertriathlon. Bart is goed van de fiets gekomen en neemt direct de kop. De drie mannen lopen steeds verder weg van Hellas 5 en ook van Weesp, een andere uitdager voor de eerste positie. Wanneer Peter begint te kraken in de tweede loopronde, heeft Mark nog wat over om hem een licht duwtje in de rug te geven. Na iets minder dan 19 minuten rennen en 1 uur 4 in totaal komen de drie over de finish, even later gevolgd door Gersom. Met gelegenheidscoach Lex wordt, tussen de buien door, de overwinning gevierd. Dat er nog vele mogen volgen!

Nog wat foto’s van Bram (klik voor groot):

Schermafbeelding 2016-04-25 om 22.27.09
Peter op zoek naar z’n happy place!
Schermafbeelding 2016-04-25 om 22.28.43
Kijk goed naar Bart: zo moet het van fietsen naar lopen!

 

Vanuit de eredivisie: Cold in the hot seat

Chris Seijger, Vincenz Frey, Rik Linssen en de schrijver zelf in de besproken Hot Seat (foto: Ferdinand Oldeman)
Chris Seijger, Vincenz Frey, Rik Linssen en de schrijver zelf in de besproken Hot Seat (foto: Ferdinand Oldeman)

Door Peter Res – ‘Hot seat’: als je het Googelt blijkt het in eerste instantie een term uit het gamen te zijn. De laatste jaren heeft het fenomeen in iets andere vorm ook zijn intrede gedaan bij ons spelletje. Het komt neer op het volgende: bij een tijdritstart starten de minst snelle teams eerst, in dit geval met 90 sec tussen de teams. Wie als eerste over de finish komt, heeft op dat moment de snelste tijd en mag in de hot seat (hier een bank voor 5 personen, met bier) tot hun eindtijd verbroken wordt.

De startindeling van de eredivisie was op basis van de eredivisie uitslag van vorig jaar. Wij waren op basis daarvan het 9e team. Om ook maar een seconde in de hot seat terecht te komen moesten we dus sneller zijn dan de 6 teams die voor ons gestart waren. En niet meer dan 1min30 langzamer dan het team dat achter ons gestart was…We hadden een doel!

 

Be bold, start cold
Korte samenvatting van de wedstrijd: hele dag kou, hagel, windchill rond het vriespunt. Keuze om geen jasjes aan te trekken, maar als een paling in te vetten met veel protect oil. En nog een laag protect oil extra warm. Be bold, start cold. Zwemmen volgens verwachting, nat en technisch (aka leip) fietsparcours, valpartij Peter de V., Chris op kop brommeren, inhalen en ingehaald worden over de stoep. Lopen eerst problemen voor Peter R, afsteken, team bij elkaar, Peter op kop, eindsprint en toen ….. HOT SEAT!!!

(6e overall geworden, beste eredivisie klassering van Hellas Mannen ooit!)