Maar waarom dan?!
Door: Laurens Miserus
Sinds december 2007 heeft mijn (sport-)leven min of meer in het teken gestaan van de hele triathlon van Almere. Een vraag, die mij meerdere keren gesteld is in die periode, is er één die velen van jullie (triatleten) ongetwijfeld kennen: Maar waarom dan?! Waarom zou je zo hard trainen, niet drinken, niet feesten, en al die andere dingen laten om je minimaal 12 uur lang helemaal af te matten? De meeste vragenstellers sporten zelf weinig of niet en kijken al tegen een half uurtje joggen op.
Alleen en op jezelf
Dus leg dan maar eens uit hoe heerlijk het voelt. De bijna hypnotiserende rust, die je voelt als je in het water ligt. De in je hoofd bijna epische tochten op de fiets, die je over wegen voert naar provincies en plekken die je nauwelijks kende, terwijl je rivieren oversteekt, bossen doorkruist en steden passert. Voor het eerst eigenlijk echt geniet je van wat het Hollandse landschap te bieden heeft. De vrijheid die je voelt, als je alleen en op jezelf, puur op je eigen lichaamskracht enkele uren kan blijven lopen, waarheen je wilt en hoe snel je wilt, meer en meer van de endorfine genietend die je lichaam langzaam aanmaakt tijdens deze jullie bekende inspanningen. En uiteraard, het is, toegegeven, ook de pijnen die je overwint, uitputtingsslagen waarin je zegeviert. Continue reading “Mijn eerste keer ….. een hele triatlon”