Refreshend op de mobiele site van Ironman, zo bracht ik mijn 10 oktober door. ‘Onze’ Roos in de gaten houdend gedurende de wedstrijd. Na een fantastische prestatie in Maastricht, eerste in haar leeftijdscategorie, mocht ze amper 2 maanden na die hele in Kona shinen. Wow wat gaaf! Voor iedereen die het niet heeft gevolgd, of het leuk vindt om het nog eens na te lezen, hier de blogs van Roos vanaf de winst in Maastricht.
Going to Hawaii (16 september 2015)
Wauw wat vliegt de tijd. Nog minder dan 4 weken voor DE wedstrijd!
NOG 10 WEKEN
6 weken geleden verkeerde ik nog helemaal in de euforie van de Ironman Maastricht. Meedoen om te genieten, een heerlijke wedstrijd draaien, eerste in mijn leeftijdscategorie worden en zo’n mooie bokaal krijgen en als klap op de vuurpijl ook nog een slot voor Hawaii! Wat een onverwachte kans, die kan ik niet laten lopen! Ik negeer het stemmetje in mijn hoofd: “Hawaii is al over 10 weken!”
De laatste voorbereidingen (28 september 2015)
Over 2 weken is het alweer voorbij, de Ironman van Hawaii! Hoe is het de afgelopen twee weken gegaan?
Druk druk druk! Tussen het gezin en werken door is het een uitdaging om de tijd te vinden om de benodigde uren te maken. Het is toch nog gelukt om de afgelopen 2 weken 12 uur per week te draaien, dus daar gaan we het mee doen. Fijn dat er clubgenoten met me mee wilden fietsen tijdens die ellenlange kilometers! Verder moet er nog van alles geregeld worden: visa, fietskoffer, vervoer naar vliegveld, laatste spullen kopen etc. etc.
Worldchampionships Triathlon Hawaii (13 oktober 2015)
Zoals beloofd een verslag van de Hawaii race, nu ik weer enigszins ben bijgekomen van deze once-in-a-lifetime experience. Wow wat heb ik het zwaar gehad.
De dag begon relaxed, 4:15 uur opgestaan, ontbijten en rond 5:15 richting start. Daar aangekomen krijgt iedereen zijn nummer op beide armen geplakt door een vrijwilliger. Ik ben overigens enorm onder de indruk van het aantal vrijwilligers dat ze hier hebben, ruim 4000! Je wordt als atleet helemaal in de watten gelegd en voelt je net een VIP.
Bandjes oppompen, voeding op de fiets, preswimbag inleveren en wachten op de start. Er is gelukkig een aparte mannen- en vrouwenstart, dat scheelt weer in het startgewoel. De mannen starten met ruim 2000 om 6:55 uur en de vrouwen (toch ruim 600) een kwartier later.
De watertemperatuur is heerlijk en zwemmen gaat ok, in het begin is het wat druk maar het is te doen. Op de terugweg heb ik meer last gehad van de langzamere mannen die voor ons zijn gestart. Eenmaal uit het water wordt je nummer omgeroepen en daar is een vrijwilliger die je tas aangeeft en je naar de omkleedtent wijst.
