7 weken, 7 wedstrijden, 6x podium

(Tekst: Dirk Wijnalda)

Dat lijkt veel en zwaar maar eigenlijk valt het best mee en is het goed vol te houden als de basis maar goed is. Het voordeel van veel wedstrijden is dat je ook veel rustdagen hebt en verder voornamelijk rustige of korte trainingen doet. Belangrijk is om goed aan te voelen wat je wel en niet kunt doen aan trainingen. Verder is een wekelijkse massage zeker aan te raden om de spieren soepel en blessurevrij te houden. Niet elke wedstrijd zal een maximale prestatie opleveren of perfect verlopen maar daar leer je weer van en maakt je beter voor de volgende race. Hieronder een overzichtje van mijn races van de afgelopen weken.

29 april NK Powerman Duathlon: De eerste belangrijke wedstrijd van het seizoen. Een NK met podiumkansen dus zeker geen “trainingswedstrijd”. Dat bestaat voor mij überhaupt niet, een wedstrijd kan ik niet met de handrem erop doen. Natuurlijk, de ene keer ben je meer gefocust en heb je wat extra rust genomen maar voor de rest is het gewoon het maximale eruit halen in een wedstrijd. Deze wedstrijd voel ik en me fit en scherp en ga ik voor het NK podium. De eerste run van 15km is zwaar daarna kom ik beter in mijn ritme met een mooie 2e plaats tot gevolg. Tevreden? Zeker. Een flinke prikkel ook voor mijn lichaam en daar hoop ik de rest van het seizoen nog profijt van te hebben.

5 mei Kwart Breukelen: Zes dagen na de Powerman, dat is kort, te kort. Ik heb nog veel spierpijn in de kuiten en heb de afgelopen week bijna niet getraind. Maar toch ik moet hier mijn titel verdedigen, dus doe ik mee. Ideaal zou zijn als ik bij het zwemmen kan bijblijven en op het fietsen verschil kan maken, dan heb ik wat speling bij het hardlopen. In het eerste onderdeel faal ik en loop anderhalve minuut schade op, omdat de beenspieren niet soepel zijn besluit ik een zwaar verzet te rijden en dat gaat heel goed, ik weet de achterstand om te buigen in 1 minuut voorsprong na het fietsen en kan de wedstrijd gecontroleerd uitlopen.

13 mei Eredivisie Enschede: Na Breukelen is het herstel goed geweest, ik heb goed kunnen trainen en ook gister nog 5 uurtjes gemaakt. Vandaag eerst een individuele 1/16de triathlon. Die gaat niet heel goed, ik maak wat foutjes en kom nooit in mijn ritme. In de middag de team triathlon, we draaien prima en we laten weinig liggen, ik heb het voordeel dat ik de snelste loper van het team ben en hoef in het laatste onderdeel niet heel diep te gaan. Dat scheelt toch weer in het herstel.

27 mei OD Heerenveen: 2 weken heel behoorlijk kunnen trainen met flink wat fietskilometers. Dat was ook wel even nodig. In juli staat er al weer een Ironman op het programma en daarvoor moet ik wel wat afstand in de benen hebben. Voor het eerst in het buitenwater vandaag, ik was er nog niet aan toe gekomen. Het valt niet tegen, ik verlies wel 2 minuten maar weet dat op de fiets weer goed te maken en met een minuut voorsprong de wissel in te gaan. Fietsen gaat echt geweldig de laatste tijd. Hoe kan dat? Het is vooral iets mentaals, ik wil echt zo hard mogelijk fietsen en denk daarbij niet aan het volgende onderdeel, dat zien we dan wel weer. Bovendien fiets ik minder in training (tijdgebrek) waardoor de benen wat frisser zijn in de race. Ik win de wedstrijd uiteindelijk met ruime voorsprong.

3 juni NK Halve Triathlon Nieuwkoop: Belangrijke wedstrijd vandaag maar ik voel me niet top. Na mijn lange fietstocht op pinkstermaandag toch een dipje gehad, keelpijn verkoudheid. Zelfs nog getwijfeld of ik wel mee zou doen maar op zondagochtend voel ik me wel aardig. De wedstrijd gaat, op het zwemmen na, nog buitengewoon goed. Ik ben hier nooit sneller geweest op de fiets en het looponderdeel was ook een PR en dat kwam zeker niet door de weersomstandigheden. Het was weer niet fraai. Wel een mooie bronzen plak verdiend op het NK. Meer dan verwacht maar ik ben ook echt wel even helemaal op nu.

9 juni OD triathlon Huizen: De hele week verkouden geweest, Nieuwkoop heeft zijn sporen nagelaten. Bijna niet getraind deze week, paar keer kort gezwommen, 2 maal anderhalf uur uitfietsen en 2 loopjes van 6km met enkele versnellingen. Maar triathlon Huizen is een leuke wedstrijd en ik voel me vandaag prima en gemotiveerd. Vanaf het begin gaat het goed, na een paar km fietsen lig ik al op kop en heb de wedstrijd onder controle. Alles gaat volgens plan vandaag zelfs de wissels zijn goed. En ach, het weer laat zich weer eens van zijn ruige kant zien, het zit niet mee dit jaar, maar eerlijk gezegd heeft het wel wat en blijkbaar kan ik er goed mee omgaan. Mijn kilometers heb ik vandaag ook gemaakt door heen en terug te fietsen, lekker efficiënt.

17 juni OD triathlon Amsterdam – Van tevoren de deelnemerslijst bekijkende was mij al duidelijk dat een tweede plaats goed mogelijk zou zijn en een overwinning een heel lastige opgave zou worden. Op die lijst stonden namelijk onder andere Martijn Boot en Erik-Simon Strijk. De eerste heb ik in Huizen met 2 minuten verslagen, maar door Strijk ben ik in Nieuwkoop met 5 minuten verschil naar de 3de plek verwezen. Goed, elke race is anders, maar de verhoudingen waren duidelijk. Ook de organisatie bleek dit goed door te hebben en had ons drieën voor de race uitgenodigd om gepresenteerd te worden aan de race-sponsoren. Nooit eerder zoiets meegemaakt maar wel een goed idee voor wat extra exposure van atleten en sponsoren.

Mijn strijdplan ging uit van een overwinning en daarvoor moest ik maximaal zwemmen om een zo klein mogelijke achterstand op te lopen. Op papier was ik namelijk de mindere zwemmer. Vervolgens proberen de verloren tijd zo snel mogelijk goed te maken door een strakke wissel en gelijk gas te geven op de fiets om daarna misschien op het eind van het fietsen nog een uitlooppoging te kunnen doen. En dan bij het lopen alles geven om de concurrent voor te blijven.

Deel 1 van het plan verliep uitstekend, slechts 40 sec achterstand op de kop in 1500m is voor mij heel goed, al denk ik wel dat het zwemparcours zo’n 200 m te kort was aan de tijden te zien. De wissel was naar behoren en op de fiets reed ik al snel naar de derde positie maar op de koploper werd de achterstand maar niet kleiner. Sterker nog, ik verloor tijd. Lastig was het ook, 8 maal heen en weer met dus 2 keerpunten in elk rondje. Bij een keerpunt stond je volledig stil en dan kost het veel kracht om weer op snelheid te komen. Na 3 rondjes kon ik positie twee van M. Boot overnemen en zelfs een gaatje slaan. Met ruime achterstand op ES Strijk, die op kop lag, begon ik aan het lopen. Er viel niet veel meer te halen. Mijn tweede plek was wel veilig en eerste onhaalbaar. De eerste 2 kilometer lopen gingen nog een beetje stroef, maar daarna zat ik in een goed ritme en kon ik mooi als tweede finishen.

Ik vind het heerlijk, triathlon raceseizoen, de mooiste tijd van het jaar!